میل بادامک یا میل سوپاپ ( به انگلیسی : Cam shaft ) همانطور که از نامش پیداست میله ای است که دارای برآمدگی هایی است که به آنها بادامک گفته می شود ، به ازای هر سوپاپ یک بادامک وجود اما مثلا برای یک خودروی 8 سیلندر خورجینی ( V8 ) دو میل سوپاپ وجود دارد ، ( برای هر 4 سیلندر یا هر ردیف یک میل بادامک وجود دارد و این بادامک ها تایپیت ها را بالا و پایین می برند ، تایپیت ها اسبک ها را بالا می برند و نهایتا اسبک ها سوپاپ ها را باز و بسته می کنند ، در برخی از موتورها تایپیت حذف شده و فقط میل سوپاپ ها هستند ،میل سوپاپ نیروی خود با استفاده از تسمه تایم ، چرخنده تایم و یا زنجیر تایم از سر آزاد میلنگ می گیرد ...
تاریخچه میل بادامک :
یکی از اولین کاربردهای نوعی میل بادامک برای تبدیل حرکت دورانی، مثلاً از یک چرخ آبی، به حرکت رفت و برگشتی چکش که در آهنگری یا کوبیدن غلات استفاده می‌شد، در چکش‌های ضربه‌ای بود. شواهد این امر به سلسله هان در چین بازمی‌گردد و در دوره قرون وسطی رایج شدند.
پس از توسعه نسخه چرخشی موتور بخار در اواخر قرن هجدهم، عملکرد چرخ دنده سوپاپ یا میل سوپاپ معمولاً توسط یک خارج از مرکز بود که چرخش میل لنگ را به حرکت رفت و برگشتی میل سوپاپ، معمولاً یک سوپاپ کشویی، تبدیل می‌کرد. میل سوپاپهایی که بیشتر شبیه به آن‌هایی هستند که بعداً در موتورهای احتراق داخلی دیده می‌شوند، در برخی از موتورهای بخار استفاده می‌شدند، اغلب در جایی که بخار پرفشار (مانند بخار تولید شده از یک دیگ بخار فلاش) نیاز به استفاده از سوپاپ‌های پاپت یا سوپاپ‌های پیستونی داشت. برای مثال به موتور بخار Uniflow و خودروهای بخار Gardner-Serpollet مراجعه کنید که شامل لغزش محوری میل سوپاپ برای دستیابی به زمان‌بندی متغیر سوپاپ نیز می‌شدند.
از اولین خودروهایی که از موتورهایی با میل سوپاپ بالاسری منفرد استفاده می‌کردند، مادسلی بود که توسط الکساندر کریگ طراحی و در سال ۱۹۰۲ معرفی شد و Marr Auto Car که توسط والتر لورنزو مار در سال ۱۹۰۳ طراحی شد.
در سال‌های قبل از دهه هشتاد میلادی معمولاً در بیشتر موتورها میل بادامک داخل سیلندر بود و از طریق استکانی یا تایپیت و میل تایپیت نیرو به انگشتی یا اسبک و سپس به سوپاپ منتقل می‌شد.
برای اطلاعات بیشتر می توانید به ویکیپدیا مراجعه کنید.